ဂ်ဴးလူမ်ဳိး
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၀၀ မွ စ၍ ကိုယ္ထီးကိုယ္နန္း၊ကိုယ္ၿမိဳ ့ျပယဥ္ေက်းမႈ၊ ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒမ်ား ရွိသည့္ လူမ်ဳိး မ်ားၾကားမွ သီးသန္ ့ထင္ရွားေသာ၊ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးမွာ ၊ အစၥေရးလ္ ဟုေခၚသည့္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးပင္ျဖစ္သည္။သူတို ့
၏နည္းဥပေဒသႏွင့္ ၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္သည္၊ တျခားႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္မတူေခ်။သူတို ့ႏုိင္ငံသမိုင္းသည္လည္း၊ တျခားႏုိင္ငံသမိုင္း
မ်ားႏွင့္ လံုးဝမတူညီေခ်။ သူတို ့ကို တပါးအမ်ဳိးသားမ်ားက၊ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း၊တိုင္းတပါးသို ့
သိမ္းသြင္းျခင္း၊ ကမၻာအရပ္ရပ္သို ့ ကြဲလြင့္ျပန္ ့ႏွံ ့သြားျခင္း၊ စသည့္မ်ားကို ျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊား လာရသည့္လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး
ျဖစ္သည္။
ဂ်ဴးလူမ်ဳိး၏သမိုင္းသည္ ေရွးေခတ္ကာလမွ စတင္ခဲ့ၿပီး၊ ကမၻာေပၚ၌မည္သည့္ႏုိင္ငံမွ မတည္ရွိမွီအခ်ိန္ကပင္၊ ကိုယ္တိုင္ပိုင္
ႏုိင္ငံရွိႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္ေလသည္။ ယခုမ်က္ေမွာက္ကာလ၌လည္း၊ သူတို ့ႏုိင္ငံသမိုင္းသည္၊ တမူထူးျခားလ်က္ပင္ရွိေသး
သည္။ဂ်ဴးႏုိင္ငံ၏ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈသည္၊ ေရႊေရာင္လႊမ္းေသာေခတ္( Golden Age )ေရာမႏွင့္ ဂရိေခတ္မတိုင္မွီ၊အခ်ိန္က
ျဖစ္ေလသည္။
ေရာမအင္ပါယာႏွင့္ ဂရိႏုိင္ငံေတာ္၌ အတတ္ပညာရွင္မ်ား၊သမိုင္းပညာရွင္မ်ားႏွင့္၊ အႏုပညာရွင္မ်ားမေပၚေပါက္မွီအခ်ိန္၌
ဂ်ဴးႏိုင္ငံတြင္ စာေပႏွုင္ ့အ တတ္ပညာရွင္မ်ားထြန္းကားခဲ့ၿပီး၊ အဘက္ဘက္မွ တိုးတက္ေနေသာ၊ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ၿပီးျဖစ္
ေလသည္။ သူတို ့၏စာေပအႀကီးဆံုးမွာ သမၼာက်မ္းပင္ျဖစ္သည္။တျခားက်မ္းစာသည္ ဤကဲ့သို ့တြင္က်ယ္စြာ မသံုးစြဲၾက
ေခ်။အာရႈရိျပည္လည္းပ်က္သုန္းၿပီး၊ ေရာမအင္ပါယာလည္းၿပိဳကြဲခဲ့ၿပီ။ဗာဗုလုန္ႏုိင္ငံသည္လည္း ဆိတ္သုန္းခဲ့ေလၿပီ၊ အီဂ်စ္
ႏုိင္ငံလည္း အင္အားခ်ိနဲ ့ေနၿပီ။
သို ့ေသာ္လည္း ဂ်ဴးႏုိင္ငံသည္ ရန္သူမ်ားပတ္လည္ဝန္းရံ၍ တိုက္ခိုက္ခံေနရေသာ္လည္း၊မၿပိဳကြဲဘဲ ရပ္တည္ေနႏုိင္ခဲ့သည္။
သူတို ့သည္ ဆင္းရဲခက္ခဲသည့္အခ်ိန္ကာလ၌လည္း၊ၾကံ ့ၾကံ ့ခံကာ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေနခဲ့သည္။ထို ့ေၾကာင့္ဂ်ဴး
လူမ်ဳိးသည္ အံ့ဘြယ္ေကာင္းသည့္ ကမၻာ့လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးျဖစ္ေလသည္။သူတို ့သည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကမၻာအရပ္ရပ္သို ့ျပန္ ့ႏွံ့
သြားခဲ့ရ၍ ဘုရင္ႏွင့္ႏုိင္ငံမ်ား လက္လြတ္ဆံုးရံႈးၿပီး၊ တုိင္းတပါးလက္ေအာက္သို ့ က်ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ တျခားလူမ်ဳိးမ်ား
ႏွင့္ေရာေႏွာသြားျခင္းမရွိေခ်။
သူတို ့လူမ်ဳိးခ်စ္သည့္စိတ္ျပင္းထန္ၿပီး၊ သူတို ့ႏုိင္ငံတဖန္ေပၚေပါက္လာေရးကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ရုန္းကန္ၾကေလသည္။ဂ်ဴးလူမ်ဳိ
းထဲ၌ ဘုရားသခင္ အမွန္တကယ္ရွိေနေၾကာင္းကို ေတြ ့ရသည္။ ထာဝရဘုရားက ပင္လယ္နီကိုလည္း ႏွစ္ပိုင္းျဖစ္ေအာင္ အံ့ဘြယ္ရာျဖစ္ေစသည္။သဲကႏၱာရေဒသ၌ မႏၷမုန္ ့ကို အႏွစ္ေလးဆယ္ခန္ ့ေကၽြးေမြးခဲ့သည္။ေန ့အခ်ိန္၌တိမ္တိုက္အားျဖင့္
၎ ညအခ်ိန္၌ မီးတိုင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲ၍၎ လမ္းျပခဲ့သည္။
သူတို ့သည္ တံပိုးခရာမႈတ္ေသာအခါ ရန္သူမ်ား၏ ၿမိဳ ့ရုိးသည္ ၿပိဳလဲသြားခဲ့ရသည္။ ေနမင္းႀကီးသည္လည္းေခတၱရပ္တန္ ့
သြားၿပီးသူတို ့၏စစ္မက္ေရးရာ၌ ေအာင္ျမင္ေစေလသည္။ ထာဝရဘုရားသည္သူတို ့ကို အစဥ္ကြယ္ကာေစာင့္ေရွာက္သ
ျဖင့္ ေကာင္းကင္တမန္တပါးကပင္လွ်င္၊ အာရႈရိစစ္သူရဲမ်ား ( ၁၈၅၀၀၀) ကို သုတ္သင္ဖယ္ရွားေပးေလသည္။ဂ်ဴးႏုိင္ငံ
သည္ ယံုၾကည္ျခင္း၏ ဖခင္ျဖစ္ေသာအာၿဗံဟံက ဦးေဆာင္၍ ပညတ္တရားေတာ္ေရးသားသူေမာေရွ၊ အီဂ်စ္ျပည္၌ ပညာရွိ
ေယာသပ္၊ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ေသာဒါဝိဒ္၊ဆင္ျခင္တံုတရားႏွင့္ျပည့္ဝေသာ ေရွာလမုန္တို ့ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ထိုအျပင္အနာဂတ္ကို
ေဟာၾကားေသာပေရာဖက္ ေဟရွာယ၊ ေယရမိ၊ ေယဇေက်လ၊ ႏွင့္ဒံေယလတို ့လည္းေပၚထြန္းခဲ့သည္။ ဤပေရာဖက္မ်ား
သည္၊ၾသဇာႀကီးမားေသာပေရာဖက္မ်ားျဖစ္သည္။ ထို ့အျပင္ပေရာဖက္အားလံုးအေပၚ၌ ၾသဇာအႀကီးမားဆံုးေညာင္းသူမွာ
ဂါလိလဲျပည္သား ေယရႈခရစ္ေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။
ေအဒီ ( ၁၀၀)ခန္ ့တြင္ ၾသဇာေညာင္းသူမွာ ရွင္ေပါလုျဖစ္သည္။ရွင္ေပါလုထက္ သာလြန္သူတစ္ဦးမွ်မရွိခဲ့ေပ။ယခုေခတ္၌
ဂုဏ္အသေရရွိႀကီး ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာသူမ်ားးပင္လွ်င္ ေရွးေခတ္ယုဒျပည္၌ ထင္ရွားခဲ့ေသာ သူမ်ားကို မမွီႏုိင္ေခ်။ထို
သူမ်ား၏ သမိုင္းသည္ ဒီေန ့ထိ ကမၻာတစ္လႊား ေက်ာ္ၾကားေနသည္မွာ အလြန္ပင္အံ့ၾသဘြယ္ရာျဖစ္ေလသည္။ဘုရင္ဖ
ရက္ဒရစ္(Frederick)က နန္းတြင္းေဒသနာ ဆရာတပါးအား သမၼာက်မ္းစာသည္ ဘုရားသခင္မွဳတ္သြင္းထားေသာ က်မ္း
ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပရန္ ေမးျမန္းေလသည္။
ထိုဓမၼဆရာက ဂ်ဴးလူမ်ဳိး၏ အထိမ္းအမွတ္သည္ ခ်ဳံပုတ္၌မီးေလာင္၍ ခ်ဳံပုတ္မွာ မေလာင္ကြ်မ္းျခင္းျဖစ္သည္ဟု ျပန္ေျဖ
ၾကားေလသည္။ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးအား ဒီေန ့အထိ ဘုရားသခင္က ဤေလာက၌ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေနႏုိင္ျခင္းသည္၊ႀကီး
မားေသာ အမႈကို ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ရည္ရြယ္၍ တည္ရွိေနေစျခင္းျဖစ္ေလသည္။
ဘုရားသခင္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးကို ေရြးေကာက္၍ ဤကမၻာ၌ ထာဝရဘုရားတပါးတည္ရွိသည္ကို သက္ေသခံေစသည္။အာၿဗံ
ဟံေခတ္ကာလအတြင္းလူအမ်ားသည္ရုပ္ထုဆင္းတုေတာ္ကို ကိုးကြယ္၍ ဘုရားအမ်ားရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကေလသည္။
ဘီစီ ၁၉၂၁ ခုမွစ၍ ေအဒီ ၃၀ အထိ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမ်ား မွလြဲ၍ ဤကမၻာေပၚတြင္ ဘုရားတပါးတည္းရွိသည္ကို ယံုၾကည္ေသာ
လူမ်ဳိးမရွိေခ်။ ထို ့ေၾကာင့္ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမ်ားသည္ တျခားသူမ်ားကို သြန္သင္၍ ဘုရားရွင္တပါးတည္းသာရွိေၾကာင္းသက္ေသခံ
ေစသည္။
တပါးအမ်ဳိးသားမ်ားကို ဂ်ဴးလူမ်ဳိးက ေခါင္းေဆာင္လမ္းျပမႈ ျပဳမွသာ ဤကမၻာ၌ ဘုရားတပါးတည္ရွိေၾကာင္းကို ယံုၾကည္
သက္ဝင္လာမည္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအေနနဲ ့ ဘုရားရွင္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမွ တဆင့္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ သမၼာက်မ္းကို ေရးသား
ေစၿပီး ထိန္းသိမ္းထားေစသည္။လူမ်ဳိးဆက္တစ္ဆက္ၿပီးတစ္ဆက္၊ဤ ျမင့္ျမတ္လွေသာ သမၼာက်မ္းစာေတာ္ျမတ္ကို သြန္
သင္ေစသည္။
ေရာမၾသဝါဒ၌ ယုဒ(ဂ်ဴး)တို ့သည္ ဘုရားသခင္၏ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံရၾက၏ ဟုဆိုထားသည္။(ေရာ ၁၃း၂)ထို ့ေၾကာင့္သမၼ
ာက်မ္းစာ စာမ်က္ႏွာတိုင္းသည္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမ်ား ေရးထားေသာစာမ်ားသာျဖစ္သည္။သူတို ့သည္ က်မ္းစာ စာလံုးတစ္လံုးသာ
မက၊ အနည္းဆံုးဗိႏၱဳလံုးမခ်န္ အမွားအယြင္းမခံဘဲ ဂရုစိုက္၍ ေရးသားခဲ့သည္။က်မ္းစာကို တစ္ေခတ္ၿပီးတစ္ေခတ္လံုၿခံဳစြာ
သိမ္းထား၍ ဘာသာျပန္ေသာအခါ၌လည္း၊လြန္စြာသတိထား၍ ျပန္ဆိုေလ၏။
ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမ်ားသာ မဟုတ္ခဲ့လွ်င္ သမၼာက်မ္းစာသည္ ဒီေန ့ထိတည္ရွိႏုိင္မွာ မဟုတ္ေခ်။တတိယအေနနဲ ့ဘုရားရွင္သည္ဤ
လူမ်ဳိးမွ တဆင့္ေလာကလူမ်ားကို ကယ္တင္ရန္ ကယ္တင္ရွင္တစ္ပါး ေစလႊတ္ဘို ့ အႀကံစည္ေတာ္ရွိၿပီးသားျဖစ္သည္။ထို ့
ေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ေယရႈဘုရားသည္ဂ်ဴးလူမ်ဳိးျဖစ္သည္။အာဒံမွ စ၍ ေယရႈတိုင္ေအာင္ မ်ဳိးဆက္ကိုလည္း အေသးစိတ္ေရး
သားထားေလသည္။
စတုတၳအေနနဲ ့ဘုရားသခင္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးကို အသံုးျပဳ၍ ကမၻာ၌ ပုပ္သိုးေဆြးေျမ ့ေနေသာ စနစ္ကို ျပန္လည္ေကာင္းမြန္
ေစသည္။ကယ္တင္ျခင္း အေၾကာင္းသည္ ယုဒ(ဂ်ဴး) ထံမွ ရရွိႏုိင္ေၾကာင္းေရးသားထားသည္။ (ေယာ၄း ၂၂)ဤအခ်က္
သည္ ေယရႈကို ယုဒလူမ်ဳိးမွ ေပါက္ဖြားလာျခင္းကို မဆိုလို။ယုဒလူမ်ဳိးမ်ား ကိုးကား၍ ေလာက၏ဆားျဖစ္သည္ဟုသာ မိန္ ့
ဆိုထားေလသည္။ ဘုရားရွင္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမွ တဆင့္ ဤေလာက၌ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ျပည့္စံုေသာစနစ္မ်ားထြန္းကားေစ
ရန္ရည္ရြယ္သည္။
ယုဒလူမ်ဳိးအား မ်ဳိးသုန္းေအာင္ဖ်က္ဆီးပါက ေနာဧလက္ထက္၌ ကမၻာကို ေရလႊမ္းမိုး၍ ေနာဧမိသားစုသာ ကယ္တင္ျခင္းရ
သကဲ့သို ့ေလာတလက္ထက္၌လည္း ေသာဒံုႏွင့္ေဂါေမာရအား ငရဲမီးကန္ ့အားျဖင့္ ၿမိဳ ့ကို မီးမိုးရြာေစၿပီး၊ဖ်က္ဆီး၍ ေလာ
တႏွင့္ သမီးႏွစ္ဦးသာ လြတ္ေျမာက္သကဲ့သို ့ကမၻာလူသားအားလံုးကို ဖ်က္ဆီးေပလိမ့္မည္။ကြ်ႏု္္ပ္တို ့သည္ ရွင္ေပတရု၏
စကား( ယာကုပ္စကားကို ကိုးကား) ေတာ္ ကို ေသခ်ာေလ့လာလွ်င္( တ ၁၅ း ၁၃-၁၈)ထို ့အျပင္ရွင္ေပါလု၏စကား( ေရာ
၁၁ း ၁-၅။၁၁၊၁၂၊ ၁၅၊ ၁၇၊ ၂၃-၂၇)မ်ားကို ေလ့လာလွ်င္ ခရစ္ေတာ္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိး၏ အနာဂတ္ကာလကို ရည္ရြယ္၍
ေျပာဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမ်ားသည္ လူမ်ဳိးတကာတို ့၏ ကံၾကမၼာအရင္းအျမစ္ျဖစ္၍ လူမ်ဳိးတကာတို ့ကို ကယ္တင္
ေသာေက်းဇူးေပးရန္ႏွင့္ လူမႈေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပးေသာ မတၠိဳင္သဖြယ္ျဖစ္ေလသည္။ေလာက၌ ယခုအခ်ိန္လူမ်ား စာရိ
တၱက်င့္ဝတ္မ်ား က်ဆင္းေနရျခင္းသည္ ယုဒလူမ်ဳိး၏ ဆားအငန္ဓါတ္ပ်က္ေျပသြားျခင္းေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမ်ား
၏ဆားအငန္ဓါတ္ ဆက္လက္၍ ပ်က္ျပားေနပါက လူသားမ်ား က်င့္ဝတ္တရားမ်ား က်ဆင္းမႈသည္ လြန္စြာဆိုးဝါးလာပါ
လိမ့္မည္။သို ့ေသာ္ဘုရားသခင္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမ်ားးအား ျပန္လည္တဖန္ ဆားဓါတ္ျဖည့္စြက္ေပး၍ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျပန္လည္
ထူေထာင္လာလိမ့္မည္။ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမ်ား သမိုင္းစဥ္ကို သံုးပိုင္း ပိုင္းျခားထားေလသည္။ ၎တို ့မွာ အတိတ္ကာလ၊ ပစၥုန္ပၸန္
အနာဂတ္ကာလ ဟူ၍ သံုးမ်ဳိးခြဲျခားထားေလသည္။
မႈေတာ္ျမတ္၌ ( အတား) မိုးကုတ္
No comments:
Post a Comment